Marzec 2025 roku przyniósł przedsiębiorcom szereg istotnych informacji, aktualizacji i wyzwań – zarówno tych, które już obowiązują, jak i tych, do których warto przygotować się z wyprzedzeniem. Zmieniające się przepisy podatkowe, nowe obowiązki sprawozdawcze, cyfryzacja dokumentacji, a także rosnące koszty pracy – to wszystko sprawia, że właściciele firm muszą nie tylko prowadzić działalność operacyjną, ale też stale śledzić zmiany legislacyjne i dostosowywać do nich swoje procesy księgowe i finansowe. W tym podsumowaniu przyglądamy się najważniejszym wydarzeniom i regulacjom, które miały miejsce lub zostały ogłoszone w marcu 2025 roku, a które mają realny wpływ na funkcjonowanie biznesu – zarówno mikroprzedsiębiorstw, jak i większych firm. Poruszamy m.in. temat wzrostu akcyzy na wyroby tytoniowe, kończących się terminów sprawozdawczych, nowych regulacji urlopowych. Wszystko po to, byś mógł działać świadomie, zgodnie z przepisami i bez niepotrzebnych kosztów.

Wzrost stawek akcyzy na wyroby tytoniowe od 1 marca 2025 roku

Od 1 marca 2025 roku w Polsce obowiązują nowe, wyższe stawki akcyzy na wyroby tytoniowe. Zmiany te wynikają z nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym i mają na celu zarówno zwiększenie wpływów budżetowych, jak i ograniczenie konsumpcji wyrobów tytoniowych w społeczeństwie. Zgodnie z nowymi przepisami, stawki akcyzy na wybrane wyroby tytoniowe kształtują się następująco:

• Papierosy: 345 zł za każde 1.000 sztuk oraz 32,05% maksymalnej ceny detalicznej.
• Tytoń do palenia: 260,14 zł za każdy kilogram oraz 32,05% maksymalnej ceny detalicznej.
• Cygara i cygaretki: 655 zł za każdy kilogram.

Dla wyrobów nowatorskich, takich jak podgrzewane wyroby tytoniowe, stawka akcyzy wynosi 565,52 zł za każdy kilogram. Natomiast płyn do papierosów elektronicznych objęty jest akcyzą w wysokości 0,96 zł za każdy mililitr.

Okres przejściowy

Przepisy przewidują okres przejściowy, w którym możliwa jest sprzedaż wyrobów tytoniowych z dotychczasowymi znakami akcyzy. Zgodnie z informacjami, znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów tytoniowych zachowują ważność do 30 kwietnia 2025 roku. Oznacza to, że do końca kwietnia 2025 roku można sprzedawać wyroby tytoniowe ze starymi banderolami. Od 1 maja 2025 roku wszystkie wyroby tytoniowe muszą posiadać nowe znaki akcyzy, zgodne z obowiązującymi stawkami.

Wpływ na ceny detaliczne

Wzrost stawek akcyzy bezpośrednio przekłada się na ceny detaliczne wyrobów tytoniowych. Według szacunków Ministerstwa Finansów, w latach 2025–2027 cena paczki 20 sztuk papierosów będzie rosła średnio o około 2,7–3,1 zł rocznie, osiągając w 2027 roku poziom około 26 zł za paczkę. Podobne podwyżki dotyczą innych wyrobów tytoniowych, takich jak tytoń do palenia czy płyn do e-papierosów.

Głównym celem podwyżek akcyzy jest zmniejszenie konsumpcji wyrobów tytoniowych w społeczeństwie, zwłaszcza wśród młodzieży. Wyższe ceny mają zniechęcać do sięgania po papierosy i ich substytuty, co wpisuje się w politykę prozdrowotną państwa. Dodatkowo, podwyżki akcyzy mają na celu zwiększenie wpływów do budżetu państwa. Wprowadzone od 1 marca 2025 roku podwyżki stawek akcyzy na wyroby tytoniowe stanowią istotny krok w polityce fiskalnej i zdrowotnej państwa. Przedsiębiorcy oraz konsumenci powinni być świadomi tych zmian i dostosować się do nowych regulacji, zarówno pod względem cenowym. 

Nowe obowiązki sprawozdawcze dla przedsiębiorców w marcu 2025 roku

Marzec 2025 roku to kluczowy okres dla przedsiębiorców w zakresie realizacji obowiązków sprawozdawczych. W tym czasie przypadają istotne terminy związane z zamknięciem roku obrotowego 2024 oraz przygotowaniem i złożeniem niezbędnych dokumentów finansowych.

Sporządzenie sprawozdania finansowego za 2024 rok

Przedsiębiorcy, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, są zobowiązani do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego za 2024 rok do 31 marca 2025 roku. Obowiązek ten wynika z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości, który nakłada na kierownika jednostki obowiązek zapewnienia sporządzenia sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego. Sprawozdanie to powinno obejmować:

• Bilans – przedstawiający stany aktywów i pasywów na koniec bieżącego i poprzedniego roku obrotowego.
• Rachunek zysków i strat – wykazujący przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy. 
• Informację dodatkową – zawierającą opis przyjętych zasad rachunkowości oraz dodatkowe informacje i objaśnienia. 

Sprawozdanie finansowe należy sporządzić w formie elektronicznej, zgodnie ze strukturą i formatem określonymi przez Ministerstwo Finansów. Dokument ten musi być opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym przez kierownika jednostki oraz osobę odpowiedzialną za prowadzenie ksiąg rachunkowych. 

Zamknięcie ksiąg rachunkowych

Zamknięcie ksiąg rachunkowych za 2024 rok powinno nastąpić najpóźniej do 31 marca 2025 roku. Jest to niezbędne do prawidłowego sporządzenia sprawozdania finansowego. Proces ten obejmuje m.in. przeprowadzenie inwentaryzacji, uzgodnienie sald kont oraz dokonanie niezbędnych korekt księgowych. 

Złożenie deklaracji CIT-8

Do 31 marca 2025 roku przedsiębiorcy zobowiązani są również do złożenia zeznania podatkowego CIT-8 za 2024 rok. Deklarację tę należy przesłać w formie elektronicznej do właściwego urzędu skarbowego. Wraz z CIT-8 należy uiścić należny podatek dochodowy wynikający z rozliczenia za poprzedni rok obrotowy. 

Opłaty środowiskowe

Przedsiębiorcy korzystający ze środowiska są zobowiązani do wniesienia opłaty za 2024 rok do 31 marca 2025 roku. Opłata ta dotyczy m.in. emisji gazów i pyłów do powietrza, składowania odpadów czy poboru wód. Niewniesienie opłaty w terminie może skutkować naliczeniem odsetek za zwłokę oraz sankcjami administracyjnymi.

Informacja IFT-2R

Przedsiębiorcy, którzy w 2024 roku dokonywali wypłat należności na rzecz nierezydentów (podmiotów zagranicznych), są zobowiązani do przekazania urzędowi skarbowemu oraz podatnikowi informacji IFT-2R za 2024 rok do 31 marca 2025 roku. Dotyczy to m.in. wypłat z tytułu odsetek, należności licencyjnych czy dywidend. 

Marzec 2025 roku to czas intensywnych działań dla przedsiębiorców w zakresie realizacji obowiązków sprawozdawczych. Terminowe i prawidłowe wypełnienie powyższych zobowiązań jest kluczowe dla uniknięcia ewentualnych sankcji oraz zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.

Zmiany w Kodeksie pracy dotyczące urlopów rodzicielskich od 19 marca

Od 19 marca 2025 roku w Polsce obowiązują nowe przepisy Kodeksu pracy, wprowadzające uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków oraz noworodków wymagających hospitalizacji po narodzinach. Celem tych zmian jest wsparcie rodziców w opiece nad dziećmi, które z powodu przedwczesnego porodu lub problemów zdrowotnych muszą pozostać w szpitalu.

Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego

Długość uzupełniającego urlopu macierzyńskiego zależy od tygodnia ciąży, w którym dziecko się urodziło, jego masy urodzeniowej oraz czasu hospitalizacji:

• Dzieci urodzone przed ukończeniem 28. tygodnia ciąży lub z masą urodzeniową nie większą niż 1000 g: przysługuje 1 tydzień urlopu za każdy tydzień pobytu dziecka w szpitalu, maksymalnie do 15 tygodni.  
• Dzieci urodzone po ukończeniu 28. tygodnia ciąży, a przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży, z masą urodzeniową powyżej 1000 g: przysługuje 1 tydzień urlopu za każdy tydzień hospitalizacji, maksymalnie do 8 tygodni.  
• Dzieci urodzone po ukończeniu 37. tygodnia ciąży: jeśli hospitalizacja trwa co najmniej 2 kolejne dni w okresie od 5. do 28. dnia po porodzie, przysługuje 1 tydzień urlopu za każdy tydzień pobytu dziecka w szpitalu, maksymalnie do 8 tygodni.  

W przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie, przy ustalaniu wymiaru uzupełniającego urlopu macierzyńskiego uwzględnia się wagę dziecka o najniższej masie urodzeniowej oraz okres pobytu w szpitalu dziecka najdłużej hospitalizowanego. 

Warunki korzystania z uzupełniającego urlopu macierzyńskiego

Aby skorzystać z uzupełniającego urlopu macierzyńskiego, należy spełnić następujące warunki:

• Termin złożenia wniosku: wniosek należy złożyć w formie pisemnej lub elektronicznej co najmniej 21 dni przed zakończeniem podstawowego urlopu macierzyńskiego.  
• Dokumentacja: do wniosku należy dołączyć zaświadczenie ze szpitala, potwierdzające okres hospitalizacji dziecka oraz tydzień ciąży i masę urodzeniową.  
• Jednorazowe wykorzystanie: urlop musi być wykorzystany bezpośrednio po zakończeniu podstawowego urlopu macierzyńskiego i nie może być dzielony na części.  

Pracodawca jest zobowiązany uwzględnić poprawnie złożony wniosek o uzupełniający urlop macierzyński. 

Wynagrodzenie podczas uzupełniającego urlopu macierzyńskiego

Za okres uzupełniającego urlopu macierzyńskiego przysługuje zasiłek macierzyński w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku. 

Przepisy przejściowe

Rodzice, którzy na dzień 19 marca 2025 roku korzystają z urlopu macierzyńskiego lub są do niego uprawnieni, mogą skorzystać z uzupełniającego urlopu macierzyńskiego. W takim przypadku wniosek należy złożyć najpóźniej w ostatnim dniu podstawowego urlopu macierzyńskiego. 

Wprowadzenie uzupełniającego urlopu macierzyńskiego od 19 marca 2025 roku stanowi istotne wsparcie dla rodziców wcześniaków oraz noworodków wymagających hospitalizacji. Nowe przepisy umożliwiają rodzicom spędzenie dodatkowego czasu z dzieckiem w trudnym okresie po narodzinach, zapewniając jednocześnie pełne wsparcie finansowe.

Nowe regulacje dotyczące e-fakturowania w Unii Europejskiej

W ostatnich latach Unia Europejska intensywnie dąży do cyfryzacji procesów podatkowych, co ma na celu zwiększenie transparentności, uproszczenie procedur oraz zmniejszenie luki w podatku VAT. Kluczowym elementem tych działań jest wprowadzenie nowych regulacji dotyczących e-fakturowania, które będą miały istotny wpływ na przedsiębiorców w całej Europie. 

Pakiet ViDA – VAT w erze cyfrowej

11 marca 2025 roku Rada Unii Europejskiej zatwierdziła pakiet ViDA (VAT in the Digital Age), który wprowadza szereg zmian mających na celu uproszczenie i zautomatyzowanie procesów związanych z VAT oraz zwiększenie przejrzystości w obrocie gospodarczym. Główne założenia pakietu obejmują: 

• Obowiązkowe e-fakturowanie: Od 1 lipca 2030 roku wszystkie transakcje wewnątrzwspólnotowe będą musiały być dokumentowane za pomocą e-faktur zgodnych z unijnym standardem. Od 1 stycznia 2035 roku obowiązek ten rozszerzy się na transakcje krajowe.   
• Automatyzacja procesów podatkowych: Wprowadzenie nowoczesnych technologii, takich jak Elektroniczna Wymiana Danych (EDI), umożliwi automatyczne przesyłanie danych dotyczących transakcji do administracji skarbowych, co pozwoli na szybszą weryfikację i uproszczenie obowiązków podatkowych.  
• Zwiększona współpraca międzynarodowa: Nowe przepisy ułatwią wymianę danych podatkowych między państwami członkowskimi UE, co umożliwi lepsze monitorowanie transakcji transgranicznych i ograniczy ryzyko nadużyć podatkowych.  

Pakiet ViDA przewiduje stopniowe wdrażanie zmian: 

• 1 lipca 2028 roku: Uproszczenie obowiązków dla niektórych podatników operujących w wielu państwach członkowskich – tzw. Pojedyncza rejestracja VAT (Single VAT Registration). 
• 1 lipca 2030 roku: Obowiązkowe e-fakturowanie dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. 
• 1 stycznia 2035 roku: Rozszerzenie obowiązkowego e-fakturowania na transakcje krajowe.

Przygotowanie do zmian

Aby skutecznie dostosować się do nadchodzących zmian, przedsiębiorcy powinni analizować obecne procesy fakturowania, czyli zidentyfikować obszary wymagające dostosowania do nowych wymogów zarówno krajowych, jak i unijnych.  Wdrożyć odpowiednie oprogramowanie, to znaczy zainwestować w systemy informatyczne umożliwiające generowanie, odbieranie i archiwizowanie e-faktur zgodnie z obowiązującymi standardami,a także zabrać się za szkolenie pracowników: Zapewnić zespołowi wiedzę na temat nowych procedur i narzędzi związanych z e-fakturowaniem. Należy też monitorować zmiany prawne – być na bieżąco z aktualizacjami przepisów w zakresie e-fakturowania zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnym.  Dostosowanie się do nowych regulacji e-fakturowania nie tylko zapewni zgodność z przepisami, ale także przyniesie korzyści w postaci usprawnienia procesów biznesowych i zwiększenia efektywności operacyjnej. 

Obowiązek zapewnienia dostępności produktów i usług od 28 czerwca 2025

Z dniem 28 czerwca 2025 roku w Polsce zacznie obowiązywać ustawa o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług przez podmioty gospodarcze. Jest to implementacja dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882 z 17 kwietnia 2019 roku, znanej jako Europejski Akt o Dostępności. Celem tych regulacji jest ułatwienie osobom z niepełnosprawnościami dostępu do kluczowych produktów i usług oraz zwiększenie ich udziału w życiu społecznym i gospodarczym. Nowe przepisy nakładają obowiązki na różne podmioty uczestniczące w łańcuchu dostaw i dystrybucji, w tym:

• Producentów: Zobowiązanych do projektowania i wytwarzania produktów spełniających określone wymagania dostępności. 
• Upoważnionych przedstawicieli: Działających w imieniu producentów w zakresie zapewnienia zgodności produktów z wymogami dostępności. 
• Importerów: Wprowadzających na rynek produkty spoza Unii Europejskiej, którzy muszą upewnić się, że produkty te spełniają wymagania dostępności. 
• Dystrybutorów: Odpowiedzialnych za sprzedaż produktów na rynku, zobowiązanych do oferowania jedynie produktów zgodnych z przepisami o dostępności.
• Usługodawców: Świadczących usługi objęte ustawą, zobligowanych do zapewnienia ich dostępności dla osób z niepełnosprawnościami. 

Warto zaznaczyć, że mikroprzedsiębiorcy są zwolnieni z obowiązku dostosowania swoich produktów i usług do nowych wymagań. 

Produkty i usługi objęte ustawą

Ustawa dotyczy konkretnych kategorii produktów i usług, które mają kluczowe znaczenie dla codziennego funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami. Do produktów objętych regulacjami należą: 

• Komputery ogólnego przeznaczenia i ich systemy operacyjne. 
• Terminale samoobsługowe, takie jak:
• Bankomaty i wpłatomaty.
• Automaty biletowe. 
• Urządzenia do odprawy. 
• Interaktywne terminale informacyjne. 
• Konsumenckie urządzenia końcowe wykorzystywane do świadczenia usług telekomunikacyjnych i dostępu do audiowizualnych usług medialnych. 
• Czytniki książek elektronicznych. 

Jeśli chodzi o usługi, ustawa obejmuje m.in.:

• Usługi telekomunikacyjne, z wyjątkiem usług transmisji używanych do świadczenia usług komunikacji interpersonalnej niewykorzystujących numerów. 
• Usługi dostępu do audiowizualnych usług medialnych. 
• Usługi transportu pasażerskiego, w tym transportu lotniczego, kolejowego, autobusowego i wodnego.
• Usługi bankowości detalicznej. 
• Usługi handlu elektronicznego. 

Wymagania dostępności

Dostępność produktów i usług oznacza, że osoby z niepełnosprawnościami mogą z nich korzystać na równi z innymi użytkownikami. W praktyce oznacza to konieczność uwzględnienia potrzeb osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności na etapie projektowania i świadczenia usług. Przykładowo, terminale samoobsługowe powinny być wyposażone w interfejsy umożliwiające obsługę przez osoby niewidome lub mające trudności z poruszaniem się.

Obowiązki podmiotów gospodarczych

Podmioty zobowiązane do zapewnienia dostępności muszą dokonywać wewnętrznej kontroli zgodności produktów z wymaganiami dostępności. Sporządzać i przechowywać dokumentację techniczną potwierdzającą spełnienie wymagań. Zapewnić, że warunki przechowywania i transportu produktów nie wpływają negatywnie na ich zgodność z wymaganiami dostępności.  Dołączać do produktów instrukcje i ostrzeżenia w języku polskim, sporządzone w sposób zrozumiały.  W przypadku usługodawców – podawać do publicznej wiadomości informacje o dostępności usług oraz udzielać informacji na temat procesu oferowania lub świadczenia usługi. 

Konsekwencje nieprzestrzegania przepisów

Niedostosowanie się do nowych wymagań może skutkować kontrolami przeprowadzanymi przez odpowiednie organy, takie jak Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) czy inne instytucje nadzorujące poszczególne sektory. 

Składka zdrowotna w 2026 roku a forma opodatkowania – co wybrać, żeby nie stracić?

Od 1 stycznia 2026 roku wejdą w życie nowe zasady naliczania składki zdrowotnej dla przedsiębiorców. Reforma ta ma na celu uproszczenie przepisów, zapewnienie większej przewidywalności obciążeń i ograniczenie kontrowersji związanych z obecnym systemem, który budził duże niezadowolenie wśród podatników. W zależności od formy opodatkowania, nowe przepisy będą wpływać na wysokość składki w różny sposób. Jak będzie wyglądała nowa składka zdrowotna?

Składka zdrowotna od 2026 roku będzie składać się z dwóch części:

• Część stała (ryczałtowa) – 9% od 75% minimalnego wynagrodzenia za pracę.
• Część zmienna – naliczana w zależności od formy opodatkowania i wysokości dochodu lub przychodu (po przekroczeniu określonego progu).

Skala podatkowa (12% i 32%)

• Część stała: 9% × 75% minimalnego wynagrodzenia (ok. 5 070 zł w 2026 r.) = ok. 342 zł. 
• Część zmienna: 4,9% od dochodu powyżej 1,5 × przeciętnego wynagrodzenia (czyli powyżej ok. 13 828 zł miesięcznie).

Brak zmiennej części składki dla większości małych przedsiębiorców (bo nie przekraczają progu),

Możliwość korzystania z ulg podatkowych, np. na dzieci, wspólne rozliczenie z małżonkiem.

Podatek liniowy (19%)

• Część stała: jak wyżej – ok. 342 zł.
• Część zmienna: 4,9% od dochodu powyżej 1,5 × przeciętnego wynagrodzenia.

Uwaga: Zniknie możliwość odliczania zapłaconej składki od dochodu (dotąd było to nawet do 12 900 zł rocznie). Dla wielu przedsiębiorców to oznacza wyższy efektywny podatek.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

• Część stała: 9% × 75% minimalnego wynagrodzenia.
• Część zmienna: 3,5% od nadwyżki przychodu powyżej 3 × przeciętnego wynagrodzenia (ok. 27 656 zł miesięcznie).

Istotna zmiana: Od 2026 roku ryczałtowcy stracą prawo do odliczenia połowy składki zdrowotnej od przychodu. To może realnie podnieść efektywne opodatkowanie, zwłaszcza w przypadku wysokich przychodów.

Karta podatkowa

Składka będzie wynosić wyłącznie 9% × 75% minimalnego wynagrodzenia.

Uwaga! Zniknie możliwość odliczenia składki zdrowotnej od podatku.

Co warto zrobić już teraz?

Zmiana zasad naliczania składki zdrowotnej może oznaczać, że obecna forma opodatkowania przestanie być opłacalna, dlatego warto przeprowadzić symulację podatkową z uwzględnieniem prognozowanych dochodów lub przychodów na 2026 rok, a także konsultować się z doradcą podatkowym – zmiana formy opodatkowania możliwa jest do 20 lutego danego roku. Należy porównać rzeczywiste obciążenie podatkowo-składkowe dla skali, ryczałtu i podatku liniowego – nie zawsze najniższa stawka PIT oznacza najniższy podatek całkowity.

Nowe zasady składki zdrowotnej w 2026 roku mają uprościć system, ale w praktyce wpłyną na realne obciążenie przedsiębiorców – szczególnie tych, którzy korzystali dotąd z możliwości odliczania składki od dochodu. Kluczowe będzie właściwe dopasowanie formy opodatkowania do rodzaju i skali działalności. Brak analizy i reakcji może oznaczać niepotrzebne straty finansowe.